บทที่ 48 ตอนที่ 48

“ฉันก็แค่เดินผ่านมา และก็กำลังจะกลับแล้วด้วย”

ราเชนทร์รีบกระโจนเข้าไปชิดรั้วไม้และคว้าแขนกลมกลึงของสไบนางเอาไว้ “อย่าพึ่งกลับสิ ผมรอคุณนานแล้วนะ”

“รอ...? พึ่งมาต่างหาก”

หญิงสาวสะบัดหน้าหนี

“ผมนั่งอยู่ใต้ต้นส้มนู้น ใครจะกล้ามาเกาะรั้วล่ะ ว่าแต่คุณเถอะทำไมมาช้านัก”

มือใหญ่ประคองดวงหน้างามเอาไว้ พ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ